پنجمین سال سفر بی‏بازگشت زنده‏یاد پوراندخت بوذری

به نام آرامش بخش دل‏ها

فرصت کوتاه بود و سفر جانکاه بود

اما یگانه بود و هیچ کم نداشت (شاملو)

سیزدهم آذر ماه سال هشتاد و پنج، روزی که همنورد کوله‏بارش را می‏بندد، این‏بار برای صعودی بزرگ و طولانی تر!  بزرگ‏تر از بلندای زمین و طولانی‏تر از همه‏ی راه‏های نرفته و بی انتها!

برفراز کوه‏های ایران و برخی از قله‏های هیمالیا، مرز نشدن‏ها و محدودیت‏ها را شکست و ثابت کرد که غیر ممکنی وجود ندارد. درود می‏فرستیم به روح بلند همنورد فقیدمان زنده‏یاد پوراندخت بوذری، یاد و خاطره‏اش را همواره در قلب‏مان زنده‏ نگه خواهیم داشت.

چقدر زود دیر می‏شود ...

زنده‏یاد پوراندخت بوذری

دست نوشته زنده یاد پوراندخت بوذری

---

پی نوشت:

با تشکر از سرکار خانم میترا ملاسلطانی که عکس و دست‏نوشته‏ی زنده‏یاد بوذری را در اختیارمان قرار دادند.‏

گیاه وحشی کوهم نه لاله گلدان

گیاه وحشی کوهم نه لاله گلدان

مرا به خانه مبر

به سردی خشن سنگ خو گرفته دلم

زادگاه من کوه است

گیاه وحشی کوهم در انتظار بهار

مرا نوازش و گرمی به گریه آورد

مرا به گریه میار

پوراندخت بوذری  سال 1335 در کلاردشت متولد شد . کوه نوردی را از سال 59 آغاز نمود. ازکوهنوردان تیم ملی کوهنوردی کشورمان بود و در سال 84 نیز بعنوان قهرمان قهرمانان استان مازندران انتخاب شد . از جمله صعودهای برون مرزی وی میتوان به قلل مراپیک (6654)– آرارات(5137) – لنین(7134) – کالاپاتار(5545) – بیس کمپ اورست و شرکت در اردوهای انتخابی صعود به اورست و پومری اشاره کرد . وی همچنین علاوه بر صعود به اکثر قلل مرتفع کشور ،  دارای مدرک مربیگری درجه 3 کوهپیمایی ,، راهنمای منطقه علم کوه و دماوند و از شرکت کنندگان رقابتهای سنگنوردی قهرمانی کشور در سال 78 بود.

و اما در سیزدهم آذر 1385 بر اثر بیماری ، روح بلندش برای همیشه بر فراز قله ها  آرام  گرفت.

گرامیداشت سومین سالگرد درگذشت شادروان پوراندخت بوذری

به مناسبت گرامیداشت سومین سالگرد درگذشت شادروان پوراندخت بوذری جمعی از کوه نوردان کلاردشت به ارتفاعات قله آنه سرا صعود کردند.

شادروان پوراندخت بوذری در سال ۱۳۳۵ در کلاردشت متولد شد . کوه نوردی را از سال ۵۹ آغاز نمود.ازکوهنوردان تیم ملی کوهنوردی کشورمان بود و در سال ۸۴ نیز بعنوان قهرمان قهرمانان استان مازندران انتخاب شد . از جمله صعودهای برون مرزی وی میتوان به قلل مراپیک (۶۶۵۴) – آرارات(۵۱۳۷) – لنین(۷۱۳۴) – کالاپاتار(۵۵۴۵) – بیس کمپ اورست و شرکت در اردوهای انتخابی صعود به اورست و پومری اشاره کرد . وی همچنین علاوه بر صعود به اکثر قلل مرتفع کشور ،  دارای مدرک مربیگری درجه 3 کوهپیمایی ، راهنمای منطقه علم کوه و دماوند و از شرکت کنندگان رقابتهای سنگنوردی قهرمانی کشور در سال ۷۸ بود . و اما در سیزدهم آذر ۱۳۸۵ بر اثر بیماری ، روح بلندش بر فراز قله ها برای همیشه آرام گرفت.

صبح روز جمعه (13/9/88) کوه نوردان کلاردشت در مجتمع کوهستانی رودبارک گردهم آمدند تا بار دیگر یاد و خاطر همنورد از دست رفته خویش را گرامی دارند. برنامه با سخنرانی کوتاهی توسط ضیاء الدین ایل نژاد دبیر هیئت کوه نوردی درباره شادروان بوذری آغاز شد؛ دقایقی بعد ساعت 8:30  گروه به سرپرستی رسول نقوی به سمت دره راشک شروع به حرکت نمود. استقبال خوبی از این برنامه شده بود؛ تعداد 57 نفر در این برنامه حضور داشتند.

امروز حال و هوای خاصی بر دره راشک حکم فرماست چرا که بیاد عزیزی به اینجا آمده ایم که بارها و بارها در کنارش به اینجا آمده ایم و افسوس و صد افسوس که امروز در میان ما نیست!

درانتهای دره راشک ساختمان دو طبقه ای وجود دارد که سال ها قبل دست اندرکاران معدن راشک آن را بنا کرده اند و در بین اهالی رودبارک به ساختمان مهندس سده ای معروف شده است. گروه از سمت چپ این ساختمان به سمت معدن سرب متروکه رفته و در کنار چشمه این دره که به صالح آباد مشهور است اطراق کرده و به صرف صبحانه پرداخت.

بعد از صبحانه دره صالح آباد را که از شیب تندی برخوردار است را بالا کشیده و به قله سردانی رسیدم. بدون اتلاف وقت به سمت گوسفندسرای سردانی سرازیر شده و در کنار چشمه های پر آب، آتشی برپا کرده و نهاری دلچسب صرف کردیم.

بعد از نهار به سمت شلمجار حرکت کرده و از آنجا به دوآب رسیدیم؛ تقریبا ابتدای دره راشک.

در نهایت ساعت 16 به قرارگاه رودبارک رسیدیم. به اتفاق همه ی همنوردان به مزار رودبارک رفته و با قرائت فاتحه بر آرامگاه شادروان بوذری بار دیگر یاد و خاطره اش را گرامی داشتیم!

روحش شاد و یادش گرامی باد

کلاردشت

کلاردشت

کلاردشت

سومین سال درگذشت شادروان پوراندخت بوذری

به مناسبت سومین سال درگذشت شادروان پوراندخت بوذری

همیشه همینطور است...

                               همیشه، این گونه بوده است

آن هنگام که رفتند،

                          ماندند و جاودانه شدند.(فروغ فرخزاد)

سیزدهم آذر ماه هشتاد و پنج، باور کردنی نیست! مگر می شود! اما حقیقت داشت! چه غروب سرد و غمناکی! روح بلند تو پر کشید تا برای همیشه بر فراز قله ها آرام گیرد!

اینک در نوای بلبلان شاه علمدار و نسیم لطیف حصارچال به دیدارت می آییم! و زلالی وجودت را در سرد آبرود به تماشا خواهیم نشست!

یاد این کوه نورد بزرگ که نام او یاد آور عشق به طبیعت و کوه نوردی است زنده و پایدار باد!  

پوراندخت بوذری

دو سال از غروب غمگنانه ات می گذرد اما هنوز چشم هایم به راهی ست که از آن گذشتی !

همان جاده ای که ، به پیچاپیچ لیزبنک گره خورد و به چمنزار حصارچال رسید و در میان علف ها و گل های رنگارنگ  گم شد !

همان باریک راهی ، که در عطر چای کوهی گم شد و سرد آبرود ، برای همیشه به زلالی اش سپرد! 

 ************************************************************************

پوراندخت بوذری  سال ۱۳۳۵ در کلاردشت متولد شد . کوه نوردی را از سال ۵۹ آغاز نمود .ازکوهنوردان تیم ملی کوهنوردی کشورمان بود و در سال ۸۴ نیز بعنوان قهرمان قهرمانان استان مازندران انتخاب شد . از جمله صعودهای برون مرزی وی میتوان به قلل مراپیک (۶۶۵۴) – آرارات(۵۱۳۷) – لنین(۷۱۳۴) – کالاپاتار(۵۵۴۵) – بیس کمپ اورست و شرکت در اردوهای انتخابی صعود به اورست و پومری اشاره کرد . وی همچنین علاوه بر صعود به اکثر قلل مرتفع کشور ،  دارای مدرک مربیگری درجه 3 کوهپیمایی ، راهنمای منطقه علم کوه و دماوند و از شرکت کنندگان رقابتهای سنگنوردی قهرمانی کشور در سال ۷۸ بود . و اما در سیزدهم آذر ۱۳۸۵ بر اثر بیماری ، روح بلندش بر فراز قله ها برای همیشه آرام گرفت . روحش شاد و یادش گرامی باد .